ادما

میگذرن و میگذرن و میگذرن

و من

هر روز بی نور تر ، خاموش تر و کم رنگ تر

ادما

میان و میرن و میرن

اما من

توی این سرمای پاییز

تنهای تنهام

من چراغ تنها ی کوچه ی تنهایی

با خلوتی شب

با چراغ نورانی دلم

با تو 

ای عزیزم

حرف میزنم چه صادقانه

من چراغ تنهای شبم

با ادمای رهگذر این کوچه

از خودم

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: